Podajemy tutaj codzienny fragment z Reguły św. Benedykta, odczytywanej mnichom w kapitularzu w taki sposób, że całego tekstu wysłuchują trzy razy w ciągu roku kalendarzowego. Oprócz przypadającego na dany dzień tekstu podajemy także link do strony z komentarzem autorstwa redaktora naczelnego kwartalnika Christianitas, Pawła Milcarka.

Rozdział XXXI, Jaki ma być szafarz klasztoru, 1-12

Należy wybrać spośród zgromadzenia szafarza klasztoru, mądrego, dojrzałego umysłem, trzeźwego, nie żarłoka, nie zarozumiałego, nie gwałtownego, nie skłonnego do miotania obelg, nie gwałtownego, nie powolnego ani rozrzutnego, lecz bojącego się Boga, który by był jak ojciec dla całego zgromadzenia. Niech troszczy się o wszystko, niech niczego nie robi bez rozkazu opata, niech wykonuje to, co mu nakazano, niech nie zasmuca braci. Jeśli któryś z braci domaga się przypadkiem nierozsądnie czegokolwiek, niech nie zasmuca go pogardliwe, lecz niech odmówi stawiającemu niewłaściwe żądanie, podając pokornie powody. Niech czuwa nad własną duszą, pamiętając zawsze o słowach apostolskich: Kto dobrze służy, zyska dla siebie dobry stopień. Niech troszczy się z wielką gorliwością o chorych, dzieci, gości i ubogich w przekonaniu, że będzie odpowiadał za nich wszystkich w dzień sądu. Wszystkie sprzęty klasztoru i cały dobytek niech uważa jakby za święte naczynia ołtarza. Niech niczego nie lekceważy. Niech nie będzie skąpy ani rozrzutny, niech nie trwoni majątku klasztoru, lecz niech wszystko czyni z umiarem i według poleceń opata.

Komentarz