Podajemy tutaj codzienny fragment z Reguły św. Benedykta, odczytywanej mnichom w kapitularzu w taki sposób, że całego tekstu wysłuchują trzy razy w ciągu roku kalendarzowego. Oprócz przypadającego na dany dzień tekstu podajemy także link do strony z komentarzem autorstwa redaktora naczelnego kwartalnika Christianitas, Pawła Milcarka.

Rozdział XXVII, Jak opat ma się troszczyć o wyłączonych ze wspólnoty, 1-9

Opat powinien się opiekować z całą troskliwością braćmi, którzy zawinili: Bo lekarz potrzebny jest nie zdrowym, lecz chorującym. Dlatego powinien użyć wszystkich środków, jak roztropny lekarz. Niech posyła „sympektów”, to jest braci starszych i mądrych, którzy jakoby w tajemnicy pocieszaliby brata w rozterce i skłaniali do pokornego zadośćuczynienia; będą go pocieszali, aby nadmiar smutku go nie przygniótł. Jak mówi Apostoł: Trzeba wzmocnić miłość ku niemu, więc niech wszyscy za niego się modlą. Opat powinien wielce się starać z zapałem, z przenikliwością i gorliwością, aby nie zgubić żadnej z powierzonych mu owiec. Niechaj wie, że podjął się opieki nad duszami zdrowymi. Niech się obawia groźby proroka, przez którego Bóg mówi: Co widzieliście tłustego, braliście dla siebie, a co było słabe, odrzucaliście. Niech naśladuje czuły przykład Dobrego Pasterza, który pozostawiwszy na górach dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, poszedł szukać jednej, która zabłądziła. I tak się ulitował nad jej słabością, że raczył ją włożyć na swoje święte ramiona i odnieść do trzody.

Komentarz