Podajemy tutaj codzienny fragment z Reguły św. Benedykta, odczytywanej mnichom w kapitularzu w taki sposób, że całego tekstu wysłuchują trzy razy w ciągu roku kalendarzowego. Oprócz przypadającego na dany dzień tekstu podajemy także link do strony z komentarzem autorstwa redaktora naczelnego kwartalnika Christianitas, Pawła Milcarka.

Rozdział XXXVI, O braciach chorych, 1-10

Przede wszystkim i nade wszystko należy dbać o chorych, tak jak gdyby rzeczywiście służyło się Chrystusowi w ich osobach, bo On sam powiedział: Byłem chorym i odwiedziliście mnie i: Co uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mnieście to uczynili. Lecz i chorzy niech zważą, że służy im się na chwałę Bożą i niech nie dokuczają służącym i braciom nadmiernymi wymaganiami. Trzeba ich jednak cierpliwie znosić, gdyż przez nich zyskuje się obfitszą zasługę. Niech więc opat stara się jak najbardziej, aby chorzy nie cierpieli jakiegoś zaniedbania. Dla chorych braci wyznacza się osobną celę, a dla obsługi – brata ożywionego bojaźnią Boga, pilnego i troskliwego. Dozwoli się chorym używania kąpieli, ilekroć będzie to właściwe. Rzadziej należy pozwalać na to zdrowym, szczególnie młodym. Pozwoli się również chorym, całkiem słabym, na jedzenie mięsa, lecz kiedy im się poprawi, niech wedle zwyczaju powstrzymują się wszyscy od mięsa. Opat będzie czuwał z największym staraniem, aby chorzy nie byli zaniedbani przez szafarzy i obsługę, bo on jest odpowiedzialny za to, w czym przewinią uczniowie.

Komentarz