Podajemy tutaj codzienny fragment z Reguły św. Benedykta, odczytywanej mnichom w kapitularzu w taki sposób, że całego tekstu wysłuchują trzy razy w ciągu roku kalendarzowego. Oprócz przypadającego na dany dzień tekstu podajemy także link do strony z komentarzem autorstwa redaktora naczelnego kwartalnika Christianitas, Pawła Milcarka.

Rozdział LIX, O synach szlacheckich i synach ubogich, których ofiarowano do klasztoru, 1- 8

Jeśli ktoś ze szlachty zechce ofiarować swego syna Bogu do klasztoru, to, jeśli chłopiec jest małoletni, niech jego rodzice napiszą dokument, o którym była mowa i niech obwiną w obrus ołtarza kartkę z prośbą i rękę chłopca oraz ofiarę i tak niech go ofiarują. Co do swego majątku, niech się zobowiążą pod przysięgą w swym dokumencie, że nigdy oni sami ani przez podstawioną osobę, ani żadnym sposobem niczego mu nie dadzą, ani nie dostarczą sposobności posiadania. Gdyby zaś nie chcieli tego uczynić, zechcą zaś ofiarować coś klasztorowi w jałmużnie jako zwrot kosztów, niech zrobią darowiznę tego, co chcą dać klasztorowi, zastrzegając sobie, jeśli sobie życzą, dożywotnie używanie. Wszystko to ma być prawnie obwarowane, aby chłopiec nie miał żadnej nadziei, która by go mogła zwieść i do zguby, co nie daj Boże, doprowadzić, jak o tym wiemy z doświadczenia. Podobnie niech uczynią ubożsi. Ci zaś, którzy w ogóle nic nie mają, niech napiszą po prostu dokument i wobec świadków niech ofiarują swego syna wraz z darem.

Komentarz