+Deus, in adiutorium

Jeżeli zgromadzenie będzie liczne, należy wybrać braci, mających dobrą opinię i prowadzących świątobliwe życie i ustanowić ich dziekanami. Oni mają czuwać nad swoimi dziekaniami we wszystkich sprawach według przykazań Bożych i poleceń opata. Na dziekanów należy wybierać takich, z jakimi opat może bezpiecznie podzielić się swoim brzemieniem. Nie trzeba przy wyborze kierować się starszeństwem, lecz zasługą życia i mądrością ich nauki. Gdyby przypadkiem któryś z dziekanów nadęty pychą zasłużył na naganę, trzeba go upominać raz, drugi i trzeci, a jeśli nie będzie chciał się poprawić, ma być złożony z urzędu i na jego miejsce mianowany inny, godniejszy. To samo postanawiamy co do przeora.

Jeśli chcemy prosić o cokolwiek ludzi możnych, nie ośmielamy się tego czynić bez pokory i uszanowania, o ile więcej trzeba błagać z całą pokorą i czystą pobożnością Pana Boga wszechświata. Wiedzmy, że będziemy wysłuchani nie dzięki wielomówstwu, lecz dzięki czystości serca i skrusze do łez. Modlitwa winna być krótka i czysta, chyba żeby się ją przedłużyło pod natchnieniem łaski Bożej. Jednak modlitwa zgromadzenia ma być w ogóle krótka, a na znak dany przez przełożonego wszyscy jednocześnie powstaną.

Wierzymy że Bóg jest wszędzie obecny i że oczy Pańskie na każdym miejscu spoglądają na dobrych i na złych. Lecz bez żadnej wątpliwości winniśmy w to wierzyć, gdy uczestniczymy w dziele Bożego Oficjum. Pamiętajmy więc zawsze, co mówi prorok: Służcie Panu w bojaźni i znowu: Śpiewajcie rozumnie oraz: Będę Ci śpiewał w obecności aniołów. Zastanówmy się więc, jak należy zachować się w obecności Boga i Jego aniołów i tak przystąpmy do śpiewu, aby myśl nasza była zgodna z naszym głosem.

Zarządziwszy, jaki ma być porządek psalmodii dziennej, wszystkie pozostałe psalmy dzielimy równo na siedem nocnych Wigilii, dzieląc te, które są dłuższe i przydzielając dwanaście na każdą noc. Przypominamy szczególnie, że jeśli przypadkiem się komu ten rozkład psalmów nie podoba, niech uporządkuje je inaczej, jeśli sądzi, że będzie to lepiej, lecz niech baczy, by w każdym tygodniu cały psałterz z pełną liczbą stu pięćdziesięciu psalmów był odśpiewany i w każdą niedzielę na Wigiliach od początku zaczynany. Mnisi bowiem, którzy w ciągu tygodnia mniej niż psałterz ze zwyczajnymi kantykami śpiewają, okazują się zbyt leniwi w swojej służbie, którą ślubowali. Czytamy, że święci Ojcowie nasi w jednym dniu to skwapliwie wypełniali, co my, oziębli, obyśmy w ciągu tygodnia odprawili.

Na Nieszporach śpiewa się codziennie cztery psalmy. Psalmy te zaczynają się od sto dziewiątego, aż do sto czterdziestego siódmego, z wyjątkiem tych, które z nich zostały wyłączone na inne godziny, to jest od sto siedemnastego do sto dwudziestego siódmego i sto trzydziesty trzeci oraz sto czterdziesty drugi. Wszystkie pozostałe mają być odmawiane na Nieszporach. Ponieważ brakuje trzech psalmów, przeto te, które z wymienionych są dłuższe, powinny być podzielone, a mianowicie sto trzydziesty ósmy, sto czterdziesty trzeci i sto czterdziesty czwarty. Natomiast sto szesnasty ma być złączony ze sto piętnastym, ponieważ jest krótki. Skoro więc porządek psalmów nieszpornych został ustalony, reszta, to jest lekcja, responsorium, werset i kantyk, ma być tak odmówiona, jak wyżej postanowiliśmy. Na Komplecie zaś codziennie te same psalmy się powtarza, a mianowicie czwarty, dziewięćdziesiąty i sto trzydziesty trzeci.

Na Tercję zaś, Sekstę i Nonę w poniedziałek naznacza się dziewięć pozostałych części psalmu sto osiemnastego, trzy na każdą godzinę. Ukończywszy zaś psalm sto osiemnasty przez dwa dni, to jest w niedzielę i poniedziałek, śpiewa się już we wtorek na Tercji, Sekście i Nonie po trzy psalmy: od sto dziewiętnastego do sto dwudziestego siódmego, to jest psalmów dziewięć. Te psalmy mają być stale powtarzane na tych godzinach aż do niedzieli. Układ hymnów, lekcji i wersetów zachowuje się jednakowy przez wszystkie dni. I tak, w niedzielę zawsze będzie się zaczynać od sto osiemnastego.

Najpierw należy odmówić werset Boże wejrzyj ku wspomożeniu memu. Panie pośpiesz ku ratunkowi memu, Chwała Ojcu, następnie hymn odpowiedniej Godziny. Na Prymie w niedzielę trzeba odmówić cztery części psalmu sto osiemnastego. Na pozostałych godzinach, to jest na Tercji, Sekście i Nonie, po trzy części wspomnianego psalmu sto osiemnastego. Na Prymie w poniedziałek mówi się trzy psalmy, a mianowicie pierwszy, drugi i szósty. Podobnie w każdym dniu aż do niedzieli mówi się za porządkiem po trzy psalmy aż do dziewiętnastego psalmu, z tym jednak, aby psalmy dziewiąty i siedemnasty podzielić na dwie części. W ten sposób Wigilie w niedzielę zawsze zaczną się od dwudziestego.

Zarządziliśmy więc porządek psalmodii na Wigiliach i Jutrzni. Zobaczmy teraz następne godziny. Na Prymie należy odmawiać trzy psalmy oddzielnie, nie z jednym Chwała Ojcu, hymn zaś na tę godzinę po wersecie Boże wejrzyj ku wspomożeniu memu, zanim zacznie się psalmy. Po skończeniu trzech psalmów odmawia się jedną lekcję, werset Kyrie eleison i odesłanie. Na Tercji zaś, Sekście i Nonie modlitwa ma być odmawiana w takim samym porządku, a więc werset, hymny tych godzin, po trzy psalmy, lekcje, werset, Kyrie eleison i odesłanie. Jeżeli zgromadzenie jest większe, śpiewa się z antyfonami, jeśli zaś mniejsze, jednym ciągiem. Natomiast modlitwa nieszporna obejmuje cztery psalmy z antyfonami, po tych psalmach należy odmówić lekcję, potem responsorium, hymn ambrozjański, werset, kantyk z Ewangelii, litania, Modlitwa Pańska, wreszcie odesłanie. Kompleta zaś obejmuje odmówienie trzech psalmów. Te psalmy mówi się jednym ciągiem, bez antyfon. Po nich hymn tej Godziny, jedna lekcja, werset, Kyrie eleison, błogosławieństwo jako odesłanie.

Prorok powiada: Siedem razy na dzień śpiewałem Twą chwałę. Wypełniamy tę świętą liczbę siedem, jeżeli na Jutrznię, Prymę, Tercję, Sekstę, Nonę, Nieszpory i Kompletę wywiążemy się z obowiązku naszej służby. O tych dziennych godzinach prorok mówi: Siedem razy na dzień śpiewałem Twą chwałę, albowiem o nocnych Wigiliach powiedział: O północy wstałem, aby Cię chwalić. O tych więc porach oddajemy chwałę Stwórcy naszemu, z powodu wyroków Jego sprawiedliwości, to jest w czasie Jutrzni, Prymy, Tercji, Seksty, Nony, Nieszporów i Komplety, a i w nocy wstańmy, aby Go wielbić.

Od Święta Wielkanocy aż do Zielonych Świąt mówi się bez wyjątku Alleluja, zarówno przy psalmach jak przy responsoriach. Od Zielonych Świąt do początku Wielkiego Postu będzie się mówić każdej nocy tylko z sześciu ostatnimi psalmami nokturnów. W każdą zaś niedzielę poza Wielkim Postem odmawia się kantyki, Jutrznię, Prymę, Tercję, Sekstę i Nonę z Alleluja. Lecz Nieszpory będzie się śpiewać z antyfonami. Przy responsoriach nigdy nie ma Alleluja z wyjątkiem okresu od Wielkanocy do Zielonych Świąt.